KWESTIA ZWOLNIEŃ LEKARSKICH W POLICJI A ROZWIĄZANIE STOSUNKU SŁUŻBOWEGO Z FUNKCJONARIUSZEM POLICJI

Wojewódzki Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 29 stycznia 2013 r. odpowiedział też na pytanie, czy korzystanie z licznych zwolnień lekarskich przemawia za dopuszczalnością rozwiązania stosunku służbowego z funkcjonariuszem ze względu na ważny interes służby. Sąd stwierdził, że w sytuacji, gdy długotrwałe absencje chorobowe przerywane są jedynie krótkimi okresami formalnej obecności funkcjonariusza w służbie, nie sposób nie dostrzec, że tego rodzaju postawa policjanta świadczy o świadomym obchodzeniu art. 41 ust. 2 pkt 7 ustawy o Policji (przepis ten pozwala zwolnić funkcjonariusza w przypadku upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby). Tego rodzaju postępowanie policjanta nie może zostać niezauważone w aspekcie interesu służby, który powinien determinować podejmowaną decyzję o zwolnieniu ze służby.
Funkcjonariusz Policji, który nie wykonuje obowiązków służbowych z uwagi na przebywanie na zwolnieniach lekarskich, przerywanych tylko krótkimi okresami obecności w służbie, a w świetle orzeczeń komisji lekarskiej jest zdolny do pełnienia służby, nie może skutecznie powoływać się na swój interes. Jak argumentował sąd, takie postępowanie policjanta wpływa negatywnie na organizację służby i jej dobro oceniane przez pryzmat zadań Policji. Nie bez znaczenia są tu względy wynikające z konieczności zapewnienia prawidłowego funkcjonowania jednostki, jak i najefektywniejszego wykorzystania przydzielonego etatu, co niewątpliwie odpowiada intencjom prawodawcy w zakresie ochrony interesu służby (interesu społecznego), i nie można tego rodzaju ocen postrzegać w kategoriach łamania zasad procedury administracyjnej.
WSA stwierdził, że organ Policji mógł zwolnić ze służby skarżącego w przypadku jego ciągłych zwolnień lekarskich, przy jednoczesnym braku przeciwwskazań zdrowotnych komisji lekarskiej do pełnienia służby. W orzeczeniu zwrócono uwagę, że to interes służby powinien górować nad indywidualnym interesem funkcjonariusza (art. 7 k.p.a.), gdyż znaczenie tego rodzaju zachowań, zwłaszcza w odbiorze społecznym, wpływa niekorzystnie na wizerunek organów państwa.